بی اختیاری ادرار چیست

بی اختیاری ادرار یکی از انواع اختلالات دفع است که ممکن است در هر سنی اتفاق افتد ولی معمولاً شیوع آن با افزایش سن کاهش می یابد . تشخیص بی اختیاری ادرار تا قبل از سن 5 سالگی گذاشته نمی شود . یعنی قبل از 5 سالگی کودکی که نمی تواند اختیار خود را کنترل کند نمی گویند بی اختیاری ادرار دارد . بی اختیاری ادرار شبانه و روزانه وجود دارد و نوع شبانه خیلی شایع است و شیوع آن در کودکان مدرسه بین 2 تا 5 درصد است . رفتار بی اختیاری ادرار در کودکان نوپا از لحاظ رشدی متناسب است و به این کودکان نوپا نمی گویند که بی اختیاری ادرار دارند . بی اختیاری ادرار در زنان بیشتر از مردان است و ممکن است پس از رابطه جنسی در زنان رخ دهد هم چنین بی اختیاری ادرار پس از زایمان در زنان نیز شایع است . در واقع امکان دارد به علت جراحی دستگاه ادراری ، چاقی ، سکته مغزی ، تمرینات ورزشی شدید ، بیماری پارکینسون و ضعف عضلات لگن نیز فرد دچار بی اختیاری ادرار شود .  بی اختیاری ادرار روی زندگی اجتماعی ، روانی ، خانوادگی ، شغلی و کیفیت زندگی فرد  تاثیر می گذارد . بسیاری از افراد که سن بالا دارند بی اختیاری ادرار را به عنوان نشانه ای از سن بالا می پذیرند . اما در واقعیت این چنین نیست و ممکن است نشانه بیماری دیگر باشد . در این مقاله به بررسی موضوع بی اختیاری ادرار می پردازیم .

بی اختیاری ادرار چیست ؟

بی اختیاری ادرار شکایت از داشتن هر گونه نشت غیر ارادی ادرار می باشد در واقع به دفع غیرارادی ادرار می گویند . دفع ادرار زمانی رخ می دهد که فشار داخل مثانه از فشار عضلات صاف و مخطط مجرای ادرار بالاتر می رود . گاهی ممکن است بی اختیاری ادرار به خودی خود درمان شود ولی در بیشتر مواقع ادامه می یابد و مزمن می شود و ممکن است علامت و نشانه بیماری دیگر باشد . 

انواع بی اختیاری ادرار

بی اختیاری ادرار شامل سه نوع شبانه ، روزانه و یا هر دو است :
بی اختیاری ادرار نوع شبانه : بی اختیاری ادرار فقط در طول خواب شبانه اتفاق می افتد .
بی اختیاری ادرار نوع روزانه : بی اختیاری ادرار در طول ساعت های بیداری اتفاق می افتد 
بی اختیاری ادرار نوع شبانه و روزانه : فرد در این نوع هم در طول خواب شب و هم در طول روز دچار بی اختیاری ادرار می شود . 

تشخیص بی اختیاری ادرار

برای تشخیص بی اختیاری ادرار باید فرد حداقل 2 بار در هفته به مدت حداقل 3 ماه تخلیه مکرر ادرار در بستر یا لباس به صورت غیرارادی یا عمدی داشته باشد . هم چنین فقط روانپزشک می تواند در فردی تشخیص بی اختیاری ادرار بدهد چون روانپزشک پزشک است بعد از این که مسئله عدم کنترل ادرار فرد به خاطر بیماری جسمی رد شد روانپزشک می تواند تشخیص بی اختیاری ادرار بدهد . 

درمان بی اختیاری ادرار

برای درمان بی اختیاری ادرار غیر از بی اختیاری های که علت عضوی و پزشکی دارد می توان از درمان دارویی ، رفتار درمانی و روان درمانی استفاده کرد . روان درمانی ممکن است در بررسی مشکلات روانی و هیجانی همزمان و مشکلات خانوادگی که به علت این اختلال به وجود می آید کمک می کند و مفید است . از درمان های دارویی برای بی اختیاری ادرار می توان ایمی پرامین ، دسموپرسین و ربوکستین رانام برد . در رفتار درمانی هم از زنگ و تشکچه استفاده می شود .

اگر نیاز به اطلاعات بیشتری در مورد مشکل بی اختیاری ادرار و مشکلات این افراد و نحوه درمان آن دارید در کانال تلگرام اختلالات روان شناختی و مهارت های زندگی متعلق به سایت مشاوره خانواده فیلیا عضو شوید . یا اگر با مسائل روانشناسی مانند ازدواج ، طلاق ، ازدواج مجدد ، اعتیاد ، تربیت فرزندان ، مشکل در داشتن رابطه عاطفی ، شکست عشقی ، درمان مشکلات عاطفی ، مشکلات روانی مانند اضطراب ، افسردگی ، وسواس ، اسکیزوفرنی ، دوقطبی ، مشکلات خواب ، مشکلات جنسی ، بیش فعالی ، اوتیسم و ... روبه رو هستید و قصد درمان دارید با مشاوره تلفنی روانشناسی فیلیا تماس بگیرید تا از کمک مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی فیلیا استفاده کنید . 

منبع : خلاصه روانپزشکی کاپلان و سادوک ، ترجمه فرزین رضاعی ، 2007