موضع آدمک در صفحه و قرینه سازی در تفسیر نقاشی

کودکان هر چیزی که در ذهن و درونشان است و  هر چیزی که دوست دارند , و به هر آن چه که آرزو دارند برسند یا داشته باشند را با تمام حواس کودکانه خود درون نقاشی های خود جای می دهند . نقاشی ها و یا خط خطی هایی که افراد سرسری از کنار آن می گذرند پر از رمز و راز است که باید مانند گنج کشف شود .

در تفسیر نقاشی آدمک در کودکان یکی از قسمت های مهم موضع آدمک در صفحه و قرینه سازی در تفسیر نقاشی است که می تواند در شناسایی دنیای کودکان به روانشناسان کمک کند . در این مقاله به بررسی موضع آدمک در صفحه و قرینه سازی در تفسیر نقاشی می پردازیم .

موضع آدمک در صفحه

در آغاز کودک نمی تواند موضع آدمک خود را نسبت به صفحه به درستی تنظیم کند و آدمک غالباً به صورت مایل کشیده می شود . سپس کودک  می تواند بالا و پایین را از هم تشخیص دهد و از سن  5 سالگی حداقل 75 درصد کودکان ( پسر و دختر ) نقاشی خود را به صورت عمودی می کشند .

به همین علت خطوط نقاشی شده همراه با بی مهارتی بوده و اغلب نامساوی هستند . بخش های مختلف اندام اغلب پهلوی هم نقاشی می شوند ، بدون آن که محور بدن و یا جای اعضای مختلف در نظر گرفته شوند . مثلاً یک بازو بالاتر از بازوی دیگر یا یک ساق پا بلندتر از ساق دیگر و ... در نقاشی کودک دیده می شود.

قرینه سازی در تفسیر نقاشی

قرینه سازی اعضای بدن از 8 سالگی در دختران و از 9 سالگی در پسران در حد 70 درصد  مشاهده می شود . قرینه سازی خطوط صورت دیرتر به دست می آید و حدود آن در دختران در 9 سالگی است در حالی که در پسران حتی در 13 سالگی نیز به 75 درصد نمی رسد .

گرچه این عامل با افزایش سن تغییر می کند اما روش ارزشیابی قرینه سازی بر حسب آزمایشگرهای مختلف آن قدر متفاوت است که ما ترجیح داده ایم آن را در مقیاس تحول یافتگی قرار ندهیم . با این وجود امکان ارزشیابی صحیح این جنبه از نقاشی وجود دارد . به همین علت می توان یک کاغذ شفاف که روی آن خطی عمودی کشیده شده یا یک کاغذ چهار خانه شفاف را روی آدمک کودک قرار داد .

وقتی محور سر با محور تنه و محور تنه با محور ساق ها مطابقت نداشته باشد عدم تعادل اندام ظاهر می شود . هم چنین وقتی شکل سر و تنه بسیار نامنظم اند ، یا وقتی بازوها در حد معین و به شیوه ای مشابه به تنه وصل نشده اند  و یا وقتی دو بازو و دو ساق دارای طول مساوی و پهنای مساوی نیستند با عدم تعدل نقاشی مواجه هستیم .

متعادل نبودن چهره هنگامی مشخص می شود که خطوط قرینه ای آن روی یک خط قرار ندارند یا آن که یک طرف صورت از طرف دیگر بزرگتر کشیده شده و یا دهان کج است و جز آن . عدم تقارن بارز به خصوص در سنین بالاتر ، نشانه اختلالات عاطفی وغالباً عصب شناختی است و تفسیر نقاشی آدمک در افراد معلول نشان داده است که آن ها آدمک خود را  با اعضای ناهماهنگ و نامتناسب نقاشی می کشند و از این راه معلولیت خود را نشان می دهند . برخی از کودن ها و بیماران روانی نیز سر آدمک را به شکل عجیب و نامنظم نقاشی می کنند ( گاهی تقریباً بدون جمجمه یعنی حذف قسمت مدور جمجمه با نقاشی یک خط افقی ) .

نباید عدم تقارن را با تغییراتی که در نقاشی برای بیان حرکت ( موضع متفاوت اعضا و یا خم شدن تنه ) و یا ایجاد نما داده می شوند مشابه کرد . وقتی حالت تعادل و هماهنگی آدمک علیرغم این دگرگونی ها حفظ شده باشد می توان قرینه سازی را موفق دانست . تمایل به قرینه سازی افراطی نیز مشکلاتی را مطرح می سازد چه آدمک نامنظمی که حتی در نقاشی آن گاهی از خط کش نیز استفاده می شود نشان دهنده حالات وسواسی ، بی قراری و بازداری نقاش است .

سوالات متداول

1- ✔️ قرینه سازی نقاشی های کودکان چگونه رشد می کند؟

✔️ نقاشی های کودکان در ابتدا به صورت مایل است اما با بالا رفتن سن و از حدود 5 سالگی کودکان نقاشی های خود را به صورت عمودی می کشند که توضیحات تکمیلی آن در متن مقاله بیان شده است.

2- ✔️ تفاوت های جنسیتی در قرینه سازی نقاشی های کودکانه چگونه است؟

✔️ در دختران قرینه سازی اعضای بدن در 8 سالگی و در پسران در 9 سالگی اتفاق می افتد اما قرینه سازی خطوط صورت در سنین بالاتری اتفاق می افتد که در متن مقاله توضیح داده شده است.

3- ✔️ عدم تقارن در نقاشی ها نشانه چیست؟

✔️ عدم تقارن بارز به خصوص در سنین بالاتر نشانه اختلالات عاطفی و غالبا عصب شناختی است که در مقاله توضیح داده شده اند.