رابطه مثبت والدین با نوجوان

سال های نوجوانی شباهت زیادی به دو سالگی فرزندان دارد . در هر دو گروه سنی ، فرزندان کارهای جدید انجام می دهند ، می خواهند مرزها را کنار بزنند و قشقرق به راه می اندازند . وظیفه رشدی هر دو مرحله نیز مانند یکدیگر است : فرزندان باید از والدین خود دور شوند و شروع به کسب استقلال کنند . جای تعجب نیست که آن ها گاهی طوری رفتار می کنند که انگار در مرکز جهان هستند .
این امر باعث می شود که فرزندپروری در دوره نوجوانی فرزندان ، به شدت دشوار گردد به خصوص به این دلیل که نوجوانان درمورد چیزهایی تصمیم می گیرند که در زندگی آن ها پیامدهای واقعی دارد مثل تصمیم هایی در مورد مدرسه ، دوستان ، رانندگی و غیره .  اما آن ها هنوز قادر به تنظیم مناسب هیجانات خود نیستند و ممکن است دست به کارهای خطرناک بزنند یا تکانشی تصمیم بگیرند .
این بدان معنی است که دستیابی به رابطه مثبت والدین با نوجوان نسبت به گروه های سنی دیگر فرزندان از اهمیت بیشتری برخوردار است . نزدیک ماندن به نوجوانان کار آسانی نیست . آن ها معمولاً وقتی احساس کنند والدینشان در کار آن ها دخالت می کنند ، والدین خود را پس می زنند.  همچنین در حالی که به راحتی با دوستان خود درد دل می کنند وقتی مادرشان از آن ها می پرسد که روزشان چگونه بوده است معمولاً ساکتند .
اگر این ها موقعیت های آشنایی برای شما هستند ، نفس عمیق بکشید به خودتان یادآوری کنید که این سال های وحشتناک نوجوانی هم می گذرد و نقش شما به عنوان والدین همچنان اهمیت دارد . می توانید با رعایت نکاتی که در ادامه می آید این دوره را به خوبی پشت سر بگذارید .

اهمیت ارتباط مثبت والدین با نوجوانان

غالباً گفته می شود که تعامل ، کلید ارتباط سالم است . اگرچه ممکن است این توصیه را زیاد شنیده باشید اما توجه به آن ارزشش را دارد و به ما کمک می کند که در همه روابط بهتر عمل کنیم . با بزرگتر شدن فرزندان ، نحوه برخورد و رفتار با آن ها باید تغییر کند تا نشان داده شود با توجه به کسب استقلال بیشتر در فرزندان ، مرزهای متفاوتی لازم است .

کشف رویکردهای جدید برای برقراری ارتباط مؤثر با یکدیگر ، تجربه یادگیری ارزشمندی برای هر دوی شما خواهد بود . برقراری ارتباط مثبت والدین با نوجوانان می تواند به والدین و نوجوانان کم کند که در کنار یکدیگر احساس رضایت بیشتری داشته باشند ، به همدیگر اعتماد کنند و بتوانند در مورد موضوعات دشوار صحبت کنند .

راهکارهایی برای ارتباط مثبت والدین با نوجوانان

نوجوانان به برقراری ارتباط با والدین خود و احساس نزدیکی به آن ها نیاز دارند . برای اینکه بتوانید این نیاز نوجوان خود را براورده کنید یادگیری یک سری مهارت ها درمورد نحوه برخورد و رفتار با نوجوانان ضروری است . لازمه تسلط بر این مهارت ها تکرار و تمرین و ناامید نشدن در ابتدای استفاده از آن ها است . در ادامه با این راهکارها آشنا می شوید .

 گوش کنید . اگر درمورد آنچه در زندگی فرزندتان اتفاق می افتد کنجکاو هستید ، نشستن کنار نوجوان و گوش کردن به او بهتر از پرسیدن سؤالات مستقیم است . اگر به فرزندان برای صحبت کردن فشار نیاید ، معمولاً آن ها بیشتر تمایل دارند که حرف های خود را بزنند . فراموش نکنید که یک سخن بی مقدمه از طرف فرزندتان می تواند به عنوان راهی برای ارتباط با او باشد و اگر خود را علاقه مند و پذیرا نشان دهید بیشتر احتمال دارد که او با شما صحبت کند . سعی نکنید که برای شنیدن بیشتر ، در حرف هایش کاوش کنید .

 احساساتش را تأیید کنید . اغلب ما تمایل داریم که مشکلات فرزندانمان را حل کنیم یا ناامیدی های آن ها را کاهش دهیم . اما اگر بعد از تمام شدن رابطه دوستی فرزندتان به او بگویید : " او به هر حال برای تو مناسب نبود "، باعث می شوید که نوجوانتان احساس کند تحقیر شده است و از شما عصبانی شود . به جای آن، به فرزندتان نشان دهید که او را درک می کنید و با او همدلی کنید برای مثال بگویید : " مسئله واقعاً سختیه " .

 تحسین کنید . وقتی فرزندان ، کودک هستند والدین بیشتر تمایل دارند تا آن ها را تحسین کنند تا وقتی که فرزندانشان به نوجوانی می رسند . اما نوجوانان نیز به اندازه کودکان ، به تحسین شدن احتیاج دارند . ممکن است اینطور به نظر برسد که نوجوانان آن قدر سرد رفتار می کنند که به نظر نمی رسد فکر والدین برایشان مهم باشد در صورتی که واقعیت این است که آن ها هنوز به تأیید والدینشان احتیاج دارند . همچنین جستجوی فرصت هایی برای تحسین و تشویق نوجوان برای رابطه بسیار مؤثر  است .

 هیجانات خود را کنترل کنید . از کوره در رفتن در هنگام گستاخی نوجوان ، راحت است اما سعی کنید کنترل خشم داشته باشید و با عصبانیت به او پاسخ ندهید . به یاد داشته باشید که شما بزرگسال هستید و فرزند نوجوان شما در هنگام آشفتگی توانایی کمتری در کنترل هیجانات و تفکر منطقی دارد . قبل از واکنش نشان دادن ، تا ده بشمارید و نفس عمیق بکشید . اگر هر دوی شما به هم ریخته اید ، به خودتان فرصت دهید تا آرام شوید و بعد با یکدیگر صحبت کنید .

 کارها را با یکدیگر انجام دهید . صحبت کردن تنها راه برقراری ارتباط نیست و اگر در طول دوره نوجوانی فرزندتان با یکدیگر کارهایی را انجام دهید که هر دو از آن ها لذت می برید می توانید به داشتن یک رابطه مثبت میان خودتان کمک کنید . برای مثال می توانید بدون اینکه درمورد مسائل شخصی تان صحبت کنید با یکدیگر آشپزی کنید ، پیاده روی کنید یا به سینما بروید . خیلی مهم است که فرزندان احساس کنند می توانند در کنار شما باشند و با شما تجربیات مثبت داشته باشند بدون اینکه نگران سؤالاتتان باشند .

 نشان دهید که به او اعتماد دارید . نوجوانان می خواهند جدی گرفته شوند به خصوص توسط والدینشان . به دنبال راه هایی باشید تا نشان دهید به فرزندتان اعتماد دارید . اگر از او درخواستی داشته باشید نشان می دهید که می خواهید به او تکیه کنید . مسئولیت دادن به نوجوان ، برای او به این معنی است که شما فکر می کنید می تواند از پس آن بربیاید . اگر به فرزندتان نشان دهید که به او ایمان دارید اعتماد به نفس او را تقویت می کنید و این کار باعث می شود او نیز متناسب با سنش رشد کند .

 دیکتاتور نباشید . هنوز هم کسی که قوانین را تعیین می کند ، شما هستید اما برای توضیح دادن قوانین به فرزندتان آمادگی داشته باشید . اگرچه کنار زدن مرزها در نوجوانان طبیعی است اما برای فرزندتان توضیح دهید که به روابط دوستی او احترام می گذارید و بعد بگویید چرا با رفتن به مهمانی مخالف هستید. با این کار به او اجازه می دهید که قانون شما برای او منطقی تر به نظر برسد .

 وعده های غذایی را در کنار یکدیگر باشید . نشستن در کنار یکدیگر و خوردن غذا نیز راهی دیگر برای داشتن رابطه مثبت والدین با نوجوان است . صحبت هایی که موقع شام انجام می شود فرصتی برای حرف زدن درمورد موضوعاتی مثل ورزش، سیاست و تلویزیون است . کودکانی که درمورد مسائل روزمره با والدینشان صحبت می کنند به احتمال زیاد موضوعات دشوار را نیز می توانند با والدین خود در میان بگذارند . در اینجا یک قانون وجود دارد: تلفن همراه در هنگام غذا خوردن مجاز نیست .

 مشاهده گر باشید . طبیعی است که با گذشت زمان ، کودکان برخی تغییرات را پشت سر می گذارند اما مراقب تغییرات خلق و خو ، نحوه برخورد و رفتار ، سطح انرژی یا اشتهای فرزندتان باشید . به همین ترتیب ، اگر فرزندتان دیگر کارهایی را انجام نمی دهد که قبلاً او را خوشحال می کرده است یا اگر به شدت منزوی شده است . اگر تغییری در توانایی عملکرد روزانه فرزندتان مشاهده کردید از او درمورد این مسئله سؤال کنید و حمایت گر باشید  (بدون اینکه قضاوت کنید) . ممکن است نوجوانتان به کمک شما احتیاج داشته باشد و ممکن است نیاز باشد برای کمک به او  به روانشناس مراجعه کنید .

در نهایت ، لازم به ذکر است که فراموش نکنید برای فرزند نوجوان خود فردیت قائل شوید و این مسئله را درک کنید که او در حال شکل دادن به هویت خود و پیش رفتن به سمت بزرگسالی است . فرزندتان ، دیگر یک کودک نیست و به شدت به این مسئله حساس است .  خیلی مهم است که به نوجوانتان احترام بگذارید و زمانی می توانید این احترام را به او نشان دهید که به او فضا و زمان کافی برای تعامل بدهید .

با انجام راهکارهایی که در بالا مطرح شد می توانید رابطه مثبتی با فرزند نوجوانتان داشته باشید . آیا تا به حال راهکار دیگری نیز انجام داده اید که به شما در این راه کمک کرده باشد ؟ می توانید تجربه خود را در نظرات با ما به اشتراک بگذارید .

سوالات متداول

1- آیا وقتی فرزندم به سن نوجوانی رسیده است نیاز به مهارت های فرزندپروری متفاوتی دارم ؟

بله، فرزندپروری در دوره نوجوانی فرزند ، نسبت به دوره های سنی دیگر او چالش برانگیزتر و دشوارتر خواهد بود ، به همین دلیل لازم است والدین مهارت های فرزندپروری جدیدی را برای این دوره سنی یاد بگیرند که به جزئیات آن در مقاله پرداخته شده است .

2- آیا می توانم با فرزند نوجوانم رابطه نزدیک تری داشته باشم ؟

بله، اگرچه در دوره نوجوانی ، فرزندان در جهت کسب استقلال از والدین خود فاصله می گیرند اما والدین می توانند با یادگیری چند مهارت رابطه مثبت میان خود و فرزندشان را حفظ کنند که با این راهکارها می توانید در مقاله آشنا شوید .

3- چه راهکارهایی برای داشتن رابطه مثبت با نوجوانان وجود دارد ؟

برای برقراری ارتباط مثبت با فرزند نوجوانتان ، به یادگیری یک سری مهارت ها از جمله خوب گوش کردن ، تأیید احساسات و غیره نیاز دارید که می توانید با خواندن مقاله با این راهکارها آشنا شوید .