روش برقراری ارتباط مثبت با کودک
اعتماد به نفس کودک شما تحت تأثیر کیفیت اوقاتی است که با او صرف می کنید ، نه مقدار و کمیت این زمان . اگر اوقات مفیدی را هر روزه به کودک اختصاص ندهیم ( اوقاتی که فقط متوجه او باشیم ) به تدریج ناهنجاری های رفتاری در او بروز می کند . در یک ارتباط فعال باید سعی کنید که شنونده خوبی باشید . وقتی کودکان صحبت می کند یکسره به دنبال یافتن پاسخ مناسب نباشید . وقتی دارند با شما حرف می زنند ، به آن ها نگاه کنید و با حرکات سر نشان دهید که در حال توجه کردن به آن ها هستید . کلام کودکتان را با پرسیدن سوالات پشت سر هم قطع نکنید . وقتی می خواهید به کودک توجه کامل داشته باشید ، از کارتان دست بکشید و به حرف هایش توجه کنید . پس از طرح یک موضوع ، گفته های کودک را خلاصه کنید و به او بازخورد بدهید ، با این کار می توانید متوجه شوید که آیا برداشت شما صحیح بوده است یا خیر . مراقب باشید که هنگام خلاصه کردن حرف های فرزندتان ، نظرات و قضاوت های شخصی خویش را وارد نکنید . ( مهارت های فرزندپروری برای کودکان را یاد بگیرید ) در این مقاله به بررسی روش برقراری ارتباط مثبت با کودک می پردازیم .
شیوه برقراری ارتباط مثبت با کودکان
از روش های برقراری ارتباط مثبت با فرزند می توان به موارد زیر اشاره کرد :
* از زمان‌های غذا خوردن برای برقراری ارتباط با فرزندتان استفاده کنید .
* تعداد ارتباط های دستوری را به حداقل برسانید .
* به فرزندتان به اندازه مشخص آزادی بدهید و سعی کنید که مستبد نباشید .
* از تحقیر اعضای خانواده و بی احترامی کردن به آنان بپرهیزید .
* در ارتباط کلامی متکلم وحده نباشید ، مکالمه باید دوطرفه باشد .
* ساکت نمانید ، احساس و نظر خود را به روشی مثبت بیان کنید .
* از شخصی کردن موضوع ها و سرزنش خود بپرهیزید .
* به جای این که دنبال مقصر بگردید سعی کنید راه حل مناسبی بیابید .
از زمان های غذا خوردن برای برقراری ارتباط با فرزندتان استفاده کنید .
صرف یک وعده غذای خانوادگی که در آن تک تک اعضای خانواده دور هم جمع شده‌اند ، ارزش زیادی دارد . بنابراین مانند تمام کارهای دیگری که در طول روز برای آن ها برنامه‌ریزی ( برنامه ریزی برای بچه دار شدن ) می کنید ، انجام این کار را نیز در اولویت قرار دهید . اگر انجام روزانه این کار امکان پذیر نیست ، سعی کنید در طول هفته یکی دو مرتبه کل افراد خانواده را در کنار هم جمع کنید . انجام این کار را جالب و جذاب جلوه دهید و همه افراد را در آماده سازی وعده غذایی شریک کنید . انجام کارهای مشترک ، نزدیکی و پیوند بیشتری میان افراد خانواده ایجاد می کند و برقراری ارتباط را آسان می سازد و باعث موفقیت آن ها می شود . در این حال همه افراد نسبت به یکدیگر احساس مسئولیت پیدا می کنند و خود را در یک کار گروهی شریک می بینند . این کار در حل مشکل بد غذایی کودکان نیز موثر است .
تعداد ارتباط های دستوری را به حداقل برسانید .
آمارها نشان می دهند که والدین هر روز صدها بار از فرزندانشان درخواست می کنند یا به آنان دستور می دهند کاری را انجام بدهند . عجیب نیست که گوش فرزندان از حرف های پدرو مادرها پر است . به جای آن که مرتب اظهار گله مندی کنید ، و از دید فرزندتان غرغرو به نظر برسید ، مهارت فرزندپروری پیدا کنید تا درخواست های خود را با لحنی مودبانه ، در زمانی مناسب و به صورت امری بگویید ، به این ترتیب احتمال همکاری و فرمانبرداری فرزندتان افزایش می یابد و ارتباط سالم تری میان شما برقرار می شود
به فرزندتان به اندازه مشخص آزادی بدهید و سعی کنید که مستبد نباشید .
والدینی که برخوردی قاطع و اطمینان بخش دارند ، ضمن دادن آزادی به فرزندان خود ، برای آنان مقررات روشنی تعیین می کنند . آن ها متناسب با مقررات وضع شده ، دلایلی قابل فهم و روشن نیز ارائه می کنند . آنان حس اعتماد به نفس و مسئولیت پذیری را در فرزند خود تقویت می کنند . ارتباط میان والدین و فرزندان به ویژه در دوره نوجوانی رابطه‌ای پویا و دو طرفه است . والدین باید به جای اعمال قدرت و دستور دادن یا نصیحت کردن صرف ، زمینه‌ای را فراهم کنند تا فرزندانشان نیز در مورد امور خانواده فعالانه شرکت داشته باشند و با هم فکری یکدیگر به نتیجه مورد نظر برسند . در هر حال ، تصمیم گیری و مسئولیت نهایی بر عهده پدر و مادر است .
از تحقیر اعضای خانواده و بی احترامی کردن به آنان بپرهیزید .
در هنگام برقراری ارتباط مثبت با کودک تلاش کنید فضای منزل شاداب ، بانشاط و پرانگیزه باشد . بیاموزید برای بیان احساسات خود از پیام هایی که با کلمه " من " شروع می شوند ، استفاده کنید . استفاده از پیام‌های " تو ..." یعنی جمله هایی که با کلمه " تو " شروع می شوند در بسیاری از موارد باعث می شود شنونده احساس کند دارد مورد سرزنش و توبیخ قرار می گیرد . در این شرایط او در حالت تدافعی قرار می گیرد و سعی می کند با آوردن دلیل یا بهانه خود را محق جلوه دهد یا تقصیر را بر گردن طرف مقابل بیندازد . برای پیشگیری از این شرایط و برای کمک به ارتباط مؤثر ، مثلاً به جای این که از فرزند یا همسرتان بپرسید: " تو چرا هر روز دیر می‌آیی خونه؟ " ، بگوئید : " من خیلی مضطرب می شم وقتی دیر می‌کنی " .
در ارتباط کلامی متکلم وحده نباشید ، مکالمه باید دوطرفه باشد.
اگر شما هم از جمله افرادی هستید که در هنگام صحبت کردن ، فقط بر موضوع مورد نظر خودتان متمرکز می شوید و یک ریز حرف می زنید ، لازم است خودآگاهی ( یکی از مهارت های زندگی است ) بیشتری داشته باشید و به جای بی وقفه نظر دادن یا سخنرانی کردن ، با کلماتی مانند چگونه، چه چیز و چه زمان فرزندتان را دعوت به صحبت کردن کنید . با این کار به کودکتان نشان می دهید که نظرات او برای شما مهم است . از پرسیدن سئوالات بسته که پاسخ بلی یا خیر دارند به خصوص در کودکان خردسال خودداری کنید ، زیرا کودکان تمایل دارند پاسخی بدهند که شنونده را از آنان خشنود سازد .
ساکت نمانید ، احساس و نظر خود را به روشی مثبت بیان کنید .
اگر عادت دارید در مقابل مشکلات ساکت بمانید ، به تدریج مستعد می شوید که احساس آزردگی و رنجش خود را به صورت حملات خشم انفجاری نمایان سازید . احساس و نظر خود را با آرامش بیان کنید . به جای حمله کردن به نظرات یا شخصیت فرزندتان ، عقیده خود را به زبان ساده در مورد نظر او اعلام کنید . تا جایی که می توانید از زاویه دید فرزندتان به دنیا نگاه کنید .
از شخصی کردن موضوع ها و سرزنش خود بپرهیزید .
گاهی ممکن است خود را بی جهت مسئول حادثه هایی بدانید که به هیچ وجه امکان کنترل آن ها را نداشته‌اید . مادری از آموزگار فرزندش می شنود که او در مدرسه خوب درس نمی خواند و سپس با خود می گوید : " من چه مادر بدی هستم " . در چنین مواقعی به جای محکوم کردن خودتان در جستجوی علل درس نخواندن فرزندتان باشید شاید او مشکلات یادگیری دارد . شخصی سازی قضایا منجر به احساس گناه ، خجالت و ناشایستگی می شود . بعضی از والدین برعکس این حالت رفتار می کنند و سایرین و یا شرایط را علت مشکلات خود می دانند . آنان توجه ندارند که ممکن است خود نیز در ایجاد این شرایط سهیم باشند .
به جای این که دنبال مقصر بگردید سعی کنید راه حل مناسبی بیابید .
وقتی با مشکلی برخورد می کنید به جای آن که وقت و انرژی خود را با گشتن به دنبال مقصر هدر بدهید ، به راه حل های مؤثر در حل مشکل بیندیشید . برای نمونه یک روز صبح فرزندتان به موقع از خواب بیدار نمی شود . شما با داد و بیداد به همسرتان می گویید : " دیشب موقع فوتبال از بس صدای تلویزیون رو زیاد کردی ، نذاشتی آرش بخوابه ". با گفتن این جمله نه تنها مشکل را حل نمی کنید ، بلکه مشکل ارتباطی با همسرتان را نیز بر مشکل قبلی می افزایید . در این شرایط بهتر است به کودکتان کمک کنید تا زودتر حاضر شود و از سرویس جا نماند .
اگر نیاز به اطلاعات بیسشتری در مورد فرزندپروری دارید در کانال تلگرام روانشناسی کودک متعلق به سایت مشاوره خانواده فیلیا عضو شوید . یا اگر در مورد مسائل مربوط به کودکان مانند سن شروع حرف زدن و راه رفتن ، نقاشی ، بازی ، دوستیابی ، انگشت مکیدن ، ناخن جویدن ، مسائل و مشکلات مدرسه مانند مشکلات ریاضی ، خواندن و نوشتن ، ترس از تنهایی ، ترس از تاریکی ، مسائل مربوط به بزرگسالی مانند ازدواج ، طلاق ، بیوگی ، تنهایی ، اعتیاد ، درمان شکست عاطفی ، و ... سوال دارید و نیاز به راهنمایی دارید با مشاوره تلفنی روانشناسی فیلیا تماس بگیرید تا از کمک مشاوران مرکز مشاوره روانشناسی فیلیا استفاده کنید .
» مهارت های فرزند پروری برای کودکان
» روش ارتباط خوب با فرزند
جدیدترین مطالب فیلیا
