اهمیت جسمانی بازی برای کودکان

بازی برای کودکان در حال رشد ،  ارزش های متعددی دارد . در بیشتر اوقات والدین بازی را وقت تلف کردن می دانند و او را از این کار منع می کنند این گونه والدین  نمی دانند که با این کار کودکان خودرا از موقعیت های یادگیری زیادی که برای رشد همه جانبه شخصیت آن ها ، ضروری است محروم می کنند . فعالیت های که کودک به عنوان بازی انجام می دهد در تربیت و پرورش نیروی بدنی و حواس او تاثیر زیادی دارند .  کودک می پرد ، می دود ، از پله ها بالا و پایین می رود ، لی لی می کند ، خم و راست می شود ، می نشیند و بلند می شود ، دوچرخه سواری می کند ، اسباب بازی ها را جا به جا می کند ،  طناب بازی می کند و ... در تمام این فعالیت ها عضلات و اندام های مختلف به کار می روند و تقویت می شوند . از نظر حسی و حرکتی می توان گفت از طریق بازی حس های بینایی ، شنوایی و لامسه کودک پرورش می یابند . چشم و دست او از هماهنگی بیشتر و بهتری برخوردار می شوند و عضلات انگشتان دست و پای او ورزیده می شوند . 
در این مقاله به بررسی موضوع اهمیت جسمانی بازی برای کودکان می پردازیم .

ارزش جسمانی بازی برای کودکان

معمولاً کودکان سالم از نیروی زیادی برخوردارند که آن را در بازی مصرف می کنند .  اگر نیروی اضافی کودک مصرف نشود و به حالت سرکوب شده در جسم کودک ذخیره شود ، باعث نا آرامی ، عصبانیت ، بد خلقی و پرخاشگری او می شود . هرچند فایده های جسمانی بازی برای کودکان را می توان از طریق نرمش و ورزش نیز به دست آورد ولی از آن جا که امکان دارد کودک با بی میلی و از روی اجبار به ورزش بپردازد ، نفع احتمالی آن در مقابل تنش عاطفی وارد بر او ارزش چندانی نداشته باشد . بسیاری از کودکان ، ضمن رشد و تکامل خود از بازی های پر تحرک به بازی های کم تحرک روی می آورند و به بازی های فکری می پردازند و از آن ها لذت بیشتری می برند . 
هارلوک معتقداست که تمایلات کودکان به بازی های پر تحرک یا کم تحرک تحت تاثیر عقاید والدین و اشخاصی که در زندگی آن ها اهمیت دارند و بچه های گروه های سنی بالاتر قرار می گیرد . مارتین در این زمینه می نویسد : تمایل والدین به بازی ها و فعالیت های دیگر تاثیر زیادی در تمایل کودکان دارد . اگر والدین به ورزش و راهپیمایی در هوای آزاد متمایل باشند و فعالیت های از این نوع ترجیح دهند ، باعث می شود که کودک مهارت های اساسی را در این زمینه کسب کند و اگر والدین فعالیت های فکری را تنها وسیله لذتبخش و مطلوب برای گذراندن اوقات فراغت بدانند و ورزش را خاص افراد غیر روشنفکر تلقی کنند ، ممکن است باعث عدم تمایل کودک به بازی های پر تحرک شوند  در نتیجه ، کودک به چنین بازی هایی بی علاقه می شود .
مرحله شیر خوارگی ، بازی ها و اسباب بازی ها باعث می شوند که کودک در کاربرد دست و پای خود مهارت بیشتری به دست آورد و به رشد جسمانی خود کمک زیادی بکند . در این مرحله فعالیت اعضا و جوارح همراه با بازی ها ، خیلی هماهنگ می شود . به اعتقاد روانشناسان ، بازی به کودک فرصت می دهد که توانایی های جسمانیش را در مقایسه با معیار های خود و دیگران آزمایش کند . هم چنین از آن جایی که کودکان ، برای افزایش رشد هماهنگی حرکتی حداقل تمرین بدنی را لازم دارند و بسیاری از این بازی ها که مستلزم مهارت عضلانی اند این تمرین بدنی را دارند .

بسیاری از بازی ها با این هدف طراحی شده اند که به کودک اجازه می دهند که قابلیت بدنی خود را به ارضای شخصی بررسی کند . بازی های تعقیب یکدیگر ، سرسره ، دوچرخه سواری ، الک دولک ، هم باعث رقابت با دیگران می شود و هم باعث آزمایش توانایی های فردی در سنین بالاتر می شود که کودک در اطراف منزل به نوعی اکتشاف می پردازد . امکان دارد کودک از نرده بالا برود ، از روی تخته باریک که روی جوی آبی است با دست های کشیده ، برای حفظ تعادل بدن بگذرد ، طناب بازی کند ، از درون لوله قطور عبور نماید و از بلندی به پایین بپرد ، صرفاً برای این که بداند قسمت های مختلف بدنش چه توانایی های دارد . هم چنین دخترها از بازی های که فعالیت بدنی دارند لذت می برند ، اما بازی آن ها به شدت و خشونت بازی های پسرها نیست .  

منبع :
روانشناسی بازی تالیف دکتر محمد علی احمدوند

سوالات متداول

1- ✔️ اهمیت جسمانی بازی برای کودکان چیست؟

✔️ فعالیت های که کودک به عنوان بازی انجام می دهد در تربیت و پرورش نیروی بدنی و حواس او تاثیر زیادی دارند که در متن مقاله شرح داده شده است.

2- ✔️ نظریه هارلوک درباره تمایل کودکان به بازی چیست؟

✔️ هارلوک معتقداست که تمایلات کودکان به بازی های پر تحرک یا کم تحرک تحت تاثیر عقاید والدین و مواردی است که در متن مقاله مطرح شده است.

3- ✔️ اهمیت بازی در مرحله شیرخوارگی چیست؟

✔️ مرحله شیر خوارگی بازی ها و اسباب بازی ها باعث می شوند که کودک در کاربرد دست و پای خود مهارت بیشتری به دست آورد که در متن مقاله شرح داده شده است.